blog

شنوایی شناس در گام اول، گوش فرد را معاینه می کند. این کار را با استفاده از دستگاهی به نام اتوسکوپ انجام می دهد. به کمک این دستگاه داخل گوش فرد را نگاه می کند تا مطمئن شود که گوش فرد تمیز و سالم است. وی از طریق معاینه گوش متوجه می شود که امکان قالب گیری وجود دارد یا خیر. اگر مجرای گوش خارجی یا پرده تمپان آسیب دیده باشد، قالب گیری را انجام نمی دهد. در غیر این صورت ممکن است آسیب بیشتری به گوش وارد شود. در صورتی که جرم گوش وجود داشته باشد، قالب گیری انجام نمی شود. چون جرم گوش باعث می شود تا قالب مشابه ساختار گوش خارجی فرد نشود.
شنوایی شناس در مرحله بعد، یک جسم کوچک پنبه ای شکل را وارد گوش فرد می کند و به این وسیله مانع از ورود مواد قالب گیری به قسمت های عمیق گوش می شود.
در مرحله آخر، مواد قالب را با استفاده از یک سرنگ مخصوص وارد مجرای گوش می کنند. چند دقیقه طول می کشد تا این مواد کاملا خشک شوند. در این زمان، قالب گوش را بیرون می آورند و در صورتی که مشکلی وجود نداشته باشد، به شرکت سازنده قالب می فرستند. یکی از نکات مهم در این مرحله، مهارت فرد در قالب گیری است. اگر عملیات قالب گیری با دقت انجام شود، قالب نهایی ساخته شده به درستی در گوش قرار می گیرد و به این ترتیب باعث عملکرد حداکثری سمعک می شود.
رنگ قالب سمعک
قالب های سمعک را می توان با رنگ های مختلفی تهیه نمود. معمولا برای کودکان از قالب های رنگی استفاده می شود. با افزایش سن کودک نیاز به قالب گیری مجدد می باشد. آنها می توانند از رنگ های مختلف قالب سمعک استفاده کنند.